December, 2014

Norræna húsið

Dette er bilde av eit av mine favorittbygg i Reykjavik: Norræna húsið, teikna av Alvar Aalto på sekstitalet. Hit pleide eg å ende opp på søndagsturar med kamera over skuldra. Min siste dag i byen gjekk eg også hit for å forevige synet i vinterlys.

Etter julefeiring heime i Sogn reiste me i går til hytta på austlandet. Her er det internett sånn når det passar seg, straum på solcellepanel, kvite busker og varme peisar. Akkurat det ein treng etter fleire dagar på reis med flyttelass. Om internett tillét dukkar det opp litt Island-bilder i romjula, i januar skal eg i alle fall få framkalla dei analoge – det gler eg meg til!

Weekend

Island kan vere eit litt tricky land å oppleve om ein ikkje har vore her før og ikkje veit heilt kva ein vil prioritere. Som ei slags julegåve og guide-start har eg satt opp eit mini weekend-forslag som eg sjølv ville ha brukt om eg kom til Reykjavik for berre ei helg. Tilpassa dei sertifikat-lause som meg sjølv. God jul!

Ankomst: bydag

Reykjavik er ein pitteliten by, og om ein vandrar ned hovudgata har ein igrunn fått med seg det viktigaste. Hopp innom Kiosk for islandsk klesdesign, GK Reykjavík, Maja, Spútnik, Geysir og Aftur om shoppinghummøret er der, og ta ein kaffi på Reykjavik Roasters før du sjekkar ut Halgrimskirkja på toppen av byen. Lunsj på Babalú eller Sundholt, middag på Grillmarknaden eller Gandhi (indisk). Gå langs havna og sjekk ut Harpa for arkitektur, og på vegen kan ein gjerne hoppe innom Reykjavik Art museum.

Kort tur: Reykjanes / Golden Circle

Mange tenkjer at ein absolutt må ta golden circle-turen og få med seg geysir, gullfoss etc. men: (til tross for at det er ein vakker tur) om du har begrensa tid ville eg ha prioritert å sjå Reykjanes-kysten. Det er kanskje min favorittstad. Og om du er up for it finns det ein kombinasjonstur der ein får begge deler! Resten av dagen bør gå til bykveld, heimekino med pizza frå Eldsmidjan og oppladning til langtur. Ta med deg badedrakta til Sundhöll for litt oldschool svømmebasseng-feel og utandørs avslapning i varme kjelder.

Reiser: Golden Cricle, Reykjanes eller Ja takk, begge deler!

Lang tur: Snæfelsnes / sørkysten

Turen går anten sørover eller nordover, og det er nesten heilt umogeleg for meg å velje ein favoritt. Turane er like lange, kostar om lag det same, og inkluderer begge heilt unike kystlandskap. Om du reiser sørover får ein svarte lavasandstrender, fossar og isbre, om du reiser nordover får du små kystbyar, fjell og fugleliv.

Reiser: South coast, Snæfellsnes

⟵

I dag er min siste dag i Reykjavik, i morgon tidleg flyr eg heim til Noreg. Eg har fått sett Island frå alle sider mogeleg, sommar haust og vinter, vulkanutbrot, storm, boblande geysirar og rykande mosehaugar. Alt eg drøymde om og litt til. Med meg i kofferten har eg også sju filmrullar oppbrukt med Hasselblad, så dette betyr ikkje slutten for Island-bilder, langt ifrå. Eg kjem til å sakne deg, Reykjavik!

Takk fyrir mig. Sjáumst seinna.

Black beach + white glacier

Island-sørkyst i vinterdrakt. Eg vert aldri mindre fasinert av kontrasten den svarte lavagrunnen på denne øya gir. Kolsvart sand, stein, klipper. Endå svartare verker dei saman med krittkvit snø og bølgjeskum, ein finn ikkje landskap som dette kvar som helst. Island, du er så vakker!

Hugs å legge igjen ei stemme til meg her om du har tid, to klikk!

Goodbye Listaháskóli

Fredag var min siste dag på Listaháskóli. Klassen rigga opp til semesterets siste framføring av prosjekt før me pakka alt saman igjen og tok juleferie. Det kjendes litt rart å kaste alle kaffipappkrusa og pakke saman skissebøkene og forlate klasseromet ein aller siste gong. Litt ekstra tomt, til tross for havet av papir og prints og utstyr og potteplanter. Men så godt det kjennes å ha klart det! Eg har utveksla til Island!

VBA

Untitled

↑ Foto: Erick Kjellevold

I år som i fjor er eg semifinalist i Vixen Blog Awards, årets fotoblogg! Og sjølvsagt blir eg superglad om du vil gå inn og stemme på meg her. Eg er ho med det grøne bildet. Sida ser ikkje ut til å fungere ordentleg i Google Chrome for augneblinken, men eg reknar med det ordnar seg – til då kan ein berre opne i kva som helst anna nettlesar.

Iceland

Island er skikkeleg island for tida, med snø og bitande vindar – og eg tykkjer det er helit supert. Eg kryssa fingrane for skikkeleg desembervær før eg skulle heim igjen, og det har eg verkeleg fått. Med det kvite teppet kom mykje av dagslyset tilbake, dette fantastiske mjuke vinterlyset med skumringa lurande rundt hjørnet. Snøen legg seg i håret og i jakkelommene som små perler som ikkje vil smelte heilt endå. Så får ein heller tåle litt vind – det er jo tross alt Island.

On goodbyes

Eg hatar at ting tar slutt. Eg er ein person med kjensler i heile meg, heilt ned i det ytterste av tærne, og når eg må ta farvel med noko bra verker det i kvar centimeter. Og eg gruar meg til å ta farvel med Reykajvik. Ikkje fordi eg ikkje vil heim igjen, eller fordi eg ikkje har sakna Bergen og venner og hund og sognefjell. Men fordi eg tar farvel med eit heilt spesielt halvår som eg ikkje får tilbake. På både godt og vondt.

Eg har møtt menneske her, oppdaga stader her, kjent meg på rett plass her på ein annan måte enn eg har gjort før. Eg tenkte aldri på at eg kunne bli så knytta til denne staden før eg kom hit. Det skulle vere eit halvtårs eventyr og så tilbake til verkelegheita. Men eventyret vart så verkeleg. Og akkurat no vil eg berre at det skal vare endå litt til.

Det kjennes rart at nesten eit år med planlegging, søking, venting og papirfiksing kan renne vekk mellom fingrane i så høg fart. At fem månader kan spolast gjennom, og dei inkluderte ikkje eingong ein pauseknapp. Men kanskje det er akkurat slik det skal vere. Kanskje Island er ein stad eg ikkje skal få nok av heilt endå, kanskje ein stad eg ikkje skal få nok av på lenge.

Til sommaren skal eg tilbake, og kanskje ein liten tur litt før den tid også, om eg ikkje klarer å vente. Eventyret treng ikkje vere over sjølv om eg ikkje skal bu her meir. Det er det som er så fint med stader som dette, dei har ein tendens til å vere der når ein kjem tilbake også. Ein treng ikkje seie hadet, men på gjensyn.

Juleklang

Plutseleg var det desember og tid for julekalendar-design. Kalendaren er eit samarbeid med Klangkollektivet og Robotbutikken i Bergen, kvar søndag i advent dukkar det opp eit nytt bra tilbod. Desember har alltid vore så langt fram i tid, heile opplegget tok meg litt på senga! Men det blir ein bra månad.

Sunday

Søndagar er til for kafé og ikkje så mykje anna, og denne søndagen var akkurat sånn. Me åt frukost og drakk kaffi lenge. Gjennoppdaga Harpa ved havna. Tok bilete i vinterlyset så lenge det vara, for no er det ikkje så mange timar med dagslys att her oppe. Har gløymd vekk kvardagsfotograferinga litt dei siste månadane, det var godt å ha kameraet med over skuldera igjen. Lova meg sjølv å passe på å dokumentere Reykjavik litt betre, både for den planlagde guiden og mi eiga skuld.

Snowy saturday

Første laurdagen i desember. Me sov lenge og åt frukost på bakeri og henta oss kaffi frå Reykjavik Roasters sin pop-up kafé på kunstmuseet. Sånn passe slapp laurdag som ein treng etter å ha levert inn semesterrapport og hatt trykkdeadlinar tett i tett den siste veka. Gler meg til å sjå resultata, berre den beste delen igjen.

Arnarstapi

Endå ein pitteliten fiskeby ein passerer på runden gjennom Snæfellsnes. Ei kystlinje med kolsvarte mosegrodde klipper, djupturkist hav og bitande vind. Slike stader er så stille om hausten, og gjer dei endå meir magisk.

April

I april flyttar eg, frå kollektivet i Søndre Skogveien, til ei lita leiligheit på Nordnes. Eg flyttar for sjuende gong sidan eg flytta heimefrå som sekstenåring, men denne gongen er likevel litt annleis. Endå litt meir annleis enn når eg flytta til ein ny by eller til eit nytt land. For denne gongen flyttar eg saman med Erick. Denne gongen deler eg ikkje kjøkken med 4-5 andre, eg betaler ikkje husleige i store bunkar kontant ISK, har ikkje lengre faste vaskeveker eller inga oversikt over kven som eig gensaren på golvet eller kven sin tur det er til å rydde ut av oppvaskmaskina. Eg skal ikkje vere hybelbuar meir, og det er litt skummelt og rart. Men heldigvis skal eg bu med Erick. Så då ordnar det seg.